اگر یک سوییچ شبکه کاملا یک سوییچ شبکه باشد، آیا می تواند برای کاربرد دوربینهای تحت شبکه مناسب باشد؟

اگر یک سوئیچ شبکه کاملاً یک سوئیچ شبکه باشد، آیا می‌تواند برای کاربرد دوربین‌های تحت شبکه مناسب باشد؟ پاسخ شگفت‌آور این است که لزوماً نه! تفاوت‌های زیادی بین سوئیچ‌های شبکه که فقط برای کاربردهای دیتا مثل ورد پروسسینگ، حسابداری، وب بروزینگ طراحی‌شده‌اند و سوئیچ‌های مخصوص کاربردهای دوربین‌های حفاظتی وجود دارد. این تفاوت‌ها تأثیر بزرگی روی عملکرد سیستم دارند. اغلب انتخاب‌های ما روی سوئیچ شبکه بر اساس برند و قیمت می‌باشد که هر دو این‌ها می‌تواند ما را منتهی به مشکل نماید.

پهنای باند خروجی دوربین‌های نظارتی تحت شبکه ۱۰۰مگابیت بر ثانیه است. در شبکه سرعت خروجی باید با سرعت ورودی پورت سوئیچ مچ باشد. اگرچه در بیشتر موارد عملکرد سوئیچ‌ها در ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه، سایز پکت یا فریم ویدئو را (در مثال ما تا حدود ۱۵۱۸بایت) محدود می‌کنند. این مقدار برابر با یک دوربین ۲-۳مگا پیکسلی است. برای مقادیر پیکسل بالاتر، فریم ویدئویی بزرگ‌تر و تعداد بایت‌های بیشتری که محتوی فریم باشد نیاز است. پکت های بزرگ‌تر از ۱۵۱۸بایت معمولاً به فریم‌های جامبو برگردانده می‌شوند. این عدم توانایی یک پورت سوئیچ برای هندل کردن فریم‌های جامبو باعث بلاک شدن اطلاعات از دوربین‌های مگا پیکسل بالا (تقریباً بالاتر از ۳مگا پیکسل) خواهد شد. برای هندل کردن دوربین‌های مگا پیکسل بالاتر، یک سوئیچ شبکه باید بتواند تا ۹۶۰۰بایت را پروگرام کند وقتی که پهنای باند ۱۰۰مگابیت بر ثانیه است. سوئیچ‌های شبکه که ۱گیگابایت پهنای باند را در تنظیمات خود فراهم می‌کنند توانایی حل کردن فریم‌های جامبو رادارند. اگرچه عدم تطبیق بین خروجی ۱۰۰مگابیت در ثانیه از دوربین و ورودی سوئیچ اغلب نادیده گرفته می‌شود. این اشتباه است که تصور می‌شود، سوئیچ در سرعت ۱۰۰مگابیت در ثانیه همان قابلیت را خواهد داشت. تنظیمات اشتباه برای دوربین‌های با مگا پیکسل بالا منجر به تصویر ویدئویی غیرطبیعی و عدم توانایی در انتقال ویدئو خواهد شد.

 لطفاً مقاله "چگونه سوییچ خود را انتخاب کنیم؟" را مطالعه بفرمایید.

دومین مورد Throughput است. این مورد پهنای باندی که همه پورت‌های سوئیچ را وصل می‌کند را تعریف می‌کند. در کاربردهای صرفاً دیتا، ماکزیمم پهنای باند پورت هیچ‌وقت استفاده نمی‌شود. برای اطمینان از اینکه بالاترین پهنای باند ویدئو عبور می‌کند، Throughput سوئیچ باید حداقل دو برابر کل پهنای باند همه پورت‌ها باشد. برای مثال یک سوئیچ ۲۴پورت گیگابایت باید یک Throughput۴۸گیگابایتی داشته باشد. سوئیچ با کمتر از این مقدار باعث به‌وجود آمدن مشکل کیفیتی در ویدئو خواهد شد درصورتی‌که همه پورت‌ها استفاده شود.

سومین موردی که اغلب نادیده گرفته می‌شود تعداد واقعی پورت‌ها می‌باشد. یک سوئیچی که بیان می‌شود ۲۴ پورت است واقعاً ۲۴ پورت هم دارد. اما این به آن معنی نیست که شما می‌توانید همه ۲۴ پورت را استفاده کنید. ابتدا توجه به چگونگی قرارگیری سوئیچ در شبکه نشان می‌دهد که اغلب یک آپلینک و یک دانلینک موردنیاز است. به‌این‌ترتیب دو پورت از ۲۴ پورت کاسته شده و ۲۲ پورت قابل‌استفاده خواهد بود. بسیاری از تولیدکنندگان این نکته را در نظر گرفته و پاور روی اترنت را به تنها ۲۰ پورت یا تعداد کل پورت‌ها منهای ۲ پورت اختصاص می‌دهند. این باعث می‌شود که مشخصات POE آنها بهتر به نظر آید اما درواقع شما استفاده از دو پورت را ازدست‌داده‌اید.

تعداد قابل‌استفاده پورت‌ها، پکت هندلینگ پورت و Throughput سوئیچ این نکته را مشخص می‌کند که هیچ استانداردی برای این مشخصه‌ها وجود ندارد. در یک بازار سوئیچ رقابتی، تولیدکنندگان محصولاتی را تولید می‌کنند که بتواند رقابتی‌ترین قیمت را در مقابل کاربردهای بیشتر فراهم کند. اما مهم‌ترین دغدغه مارکت دوربین‌های امنیتی، پکتهای بزرگ برای فریم‌های ویدئویی و پهنای باند داخلی بالا می‌باشد که این کمترین دغدغه در مقابل بزرگ‌ترین نگرانی‌های بازار سوئیچ‌های تحت شبکه است و نهایتاً نمی‌تواند کاربردهای سیستم‌های امنیتی را فراهم نماید.