امنیت همیشه بعنوان یک موضوع پرطرفدار مطرح بوده است، نظارت در خانه یا دفاتر به خاطر ایمنی به طور فزاینده ای در همه جا وجود دارد. دوربین‌های IP می‌توانند راه‌حل‌های مناسبی را برای نظارت بر مناطق مشخص شده مورد نیاز کاربران ارائه دهند. دوربین های PoE و دوربین های Wi-Fi به عنوان دو گزینه رایج دوربین های نظارتی در نظر گرفته می شوند. تفاوت آنها چیست؟ مزایا و معایب آنها چگونه است؟ و چگونه از بین آنها یکی را انتخاب کنیم؟

PoE یا Power over Ethernet، یک فناوری اثبات شده به منظور صرفه جویی در هزینه و زمان است که هم داده ها و هم توان را به طور ایمن از طریق یک کابل اترنت واحد برای شبکه های محلی (LAN) ارائه می دهد.

مدیا کانورتر های اترنت معمولاً به صورت لینک استفاده می شوند تا شبکه های مبتنی بر مس بتوانند در توپولوژی فیبر_مس ارتباط برقرار کنند، و در پی آن فاصله انتقال را افزایش دهند. با این حال، در چنین شبکه ای با مدیا کانورتر های لینک شده، اگر پیوند فیبر یا مس در یک طرف به مشکل بخورد، دستگاه در طرف دیگر به کار خود ادامه می دهد حتی اگر داده ای منتقل نشود، این یعنی مدیر سیستم خطای مشاهده نمی کند. عملکرد FEF و LFP در مدیا کانورتر ها این مشکل را کاملاً حل می کند.

کالای ریفر چیست؟ آیا در ایران تعریفی از آن وجود دارد؟ ریفر بودن به آن معناست که یک محصول یکبار فروش رفته و به دلیل خرابی به سازنده عودت داده شده و مجدد بازسازی شده است. بازسازی یا می تواند توسط سازنده اصلی انجام شود و یا ممکن است توسط اشخاص ثالثی انجام شود. قوانینی در ایالات متحده وجود دارد که مانع از آن می شود که شرکتها محصولات برگشتی خود را بعنوان محصول نو به فروش رسانند. و قطعات معیوب را تا در حد امکان تعویض کرده و پس از بسته بندی مجدد لیبل "تایید شده توسط کارخانه" روی محصول می زنند تا مشتری بداند که این محصول نو نیست و این محصول قبلا خریداری و باز شده است.

دو جوان در یک مسابقه دو ماراتن شرکت کردند. هر دو در طول مسیر مسابقه حرکت می کنند تا به خط پایان برسند. در طول مسیر یکی از این دو جوان بند کفشش باز می شود. او گوشه ای می نشیند تا بند کفشش را ببندد که پروانه ای زیبا توجه اش را جلب می کند. حسی او را به سمت پروانه می کشاند. حسی دیوانه کننده تر از یک مسابقه! او مست زیبایی پروانه ای می شود که از این گل به آن گل پرواز می کند. بوی نسیم صبحگاهی و لطافت علف های باران زده مستش می کند. منظره را در ذهنش حک می کند تا آن را روی بومش به همان صورت نقاشی کند. در همین اثنا پیرزنی در راه مانده را می بیند که کوزه آبش را لنگ لنگان به خانه می برد. بدون لحظه ای تردید به کمک پیرزن می رود.

دو راهی ها و سه راهی های تصمیم همیشه ترسناک هستند. انتخاب اینکه کدام مسیر را باید بروی تردید به جان آدم می اندازد.مبادا غلط انتخاب کنم!؟ مبادا مسیری را انتخاب کنم که پشیمانی به بار بیاورد. این دو راهی در تصمیم گیری ها بخصوص در کسب و کارها بسیار به چشم می آید: فلان نمایشگاه را شرکت کنم یا نکنم؟ هزینه برای تولید فلان محصول بدهم یا ندهم؟ در فلان مناقصه شرکت کنم یا نکنم؟ تولید را افزایش بدهم یا ندهم؟ فلان شخص را استخدام بکنم یا نکنم؟ وارد بازار جدید بشوم یا نشوم؟

اصولا ما ایرانی ها آدمهای زرنگی هستیم. جون به جونمون کنند در هر فرصتی به دنبال زرنگ بازی و استفاده از فرصتها هستیم. البته زرنگ بازی از بعد منفی آن! چون ادعایمان میشود که باهوشیم و می توانیم خیلی جاها میانبر بزنیم و حتی به قیمت پایمال کردن حقوق دیگران به منفعت شخصی خود دست پیدا کنیم.

در طول مدت ۱۵ سالی که با کشورهای خارجی کار می کنم چین و مردمش همیشه برایم جالب بودند و دوست داشتم سر از کارشان در بیاورم. مدتی که در چین به سر می بردم به خاطر کارم به ۴ شهر مختلفش سر زدم و به مدت ۱۶ روز در بین مردم چین زندگی کردم به بیش از ۱۰ کارخانه مختلف رفتم و با دقت به رفتار وکردارشان دقت کردم. حتی به آرایشگاه های زنانه رفتم و نشستم و با مردمش به طور مستقیم مراوده کردم. البته این را بگویم که من نه جامعه شناسم و نه تحلیلگر اجتماعی و فرهنگی، اما به عنوان یک فرد تحصیلکرده و مهندس وظیفه خودم میدانم آنچه در این مدت استنباط کرده ام را در اختیار کسانی که قدرت تحلیل و تاثیر گذاری بیشتری دارند بگذارم شاید به دردی بخورد.