دوربین‌های IP و آنالوگ در نگاه اول شبیه به هم می‌باشند. تفاوت اصلی بین دوربین‌های آنالوگ و IP به استفاده از روش انتقال سیگنال‌های ویدئویی و درنهایت سیستم فشرده‌سازی و یا کدگذاری می‌باشد. اصطلاح IP در دوربین‌های تحت شبکه تنها به روش انتقال اشاره می‌کند. درحالی‌که برخی از دوربین‌های IP می‌توانند تصاویر با وضوح بالایی ارائه دهند، اما دورینه‌ای مداربسته آنالوگ همچنان بازده بیشتر، هزینه کمتر و کارایی قابل‌اطمینانی ارائه می‌دهند.

دوربین IP دوربینی است که می‌توان با استفاده از شبکه کامپیوتری مانند LAN و WAN اینترانت و اینترنت آنرا مشاهده و کنترل نمود. با استفاده از یک مرورگر یا نرم‌افزار تحت کنترل از راه دور از طریق اتصال شبکه کاربران می‌توانند تصاویر زنده ارسالی را از هر مکانی ذخیره و بازبینی کنند. در دوربین‌های IP نیز معمولاً از سنسورCCD و یا Cmos استفاده می‌کنند.دوربین‌های IP به یک وب سرور و سیستم کدگذاری و پردازش گر بر روی برد مجهز می‌باشند و درواقع یک دوربین IP ترکیبی از قابلیت‌های یک دوربین با برخی از قابلیت‌های کامپیوتری است. به‌این‌ترتیب آن‌ها نیازی به اتصال مستقیم به کامپیوتر برای کار کردن ندارند و می‌توانند در هر نقطه‌ای در طول شبکه قرار گیرند.

کدام بهتر است: IP یا آنالوگ؟ زیرساخت کابل‌کشی

یکی از مزیت‌های دوربین‌های تحت شبکه، توانایی استفاده از زیرساخت‌های شبکه دیتای موجود برای پشتیبانی از سیستم نظارت تصویری است. برای انتقال برق موردنیاز دوربین‌ها نیز می‌توان از همین خطوط به‌صورت POE بهره برد. درحالی‌که کابل‌کشی سنتی برای دوربین‌های آنالوگ استفاده از کابل کواکسیال می‌باشد.

نکته قابل‌ملاحظه دیگر این است که استفاده از POE محدودیت‌های بسیاری برای سیستم شما ایجاد خواهد کرد سوئیچ‌های 15.5POE وات توان برای دوربین فراهم می‌کنند و در سیستم‌های جدیدتر این مقدار به ۲۵وات ارتقا یافته است درحالی‌که برای راه‌اندازی یک دوربین‌متحرک تحت شبکه در فضای بیرونی دارای مادون‌قرمز و هیتر یا فن خنک‌کننده به بیش از ۷۰وات توان نیاز خواهید داشت. این کمبود شمارا مجبور به استفاده از کابل‌کشی جداگانه برای تأمین برق خواهد نمود.

انتقال ویدئو

صرف‌نظر از این‌که آیا ویدیو از طریق CAT5 منتقل‌شده و یا کواکسیال، تفاوت‌های مهم بین آنالوگ و دیجیتال در ترافیک شبکه ویدئویی وجود دارد. ترافیک ویدیویی آنالوگ، غیر فشرده و مستقل است و در یک شبکه از دوربین‌های مختلف قرار نمی‌گیرد. این اتصال پسیو است، شبیه به یک اتصال به تلفن آنالوگ است. ترافیک IP مانند VOIP ، هزاران مشکل و خطای بالقوه از قبیل: محدودیت پهنای باند، تراکم شبکه، نرخ بیت، اندازه فایل، ایجاد توازن بار، ویروس‌ها و غیره دارد. اگر شبکه قطع شود، ویدیو ضبط‌شده و یا تحت نظارت با مشکل مواجه خواهد شد .

ویدئو باکیفیت

دوربین‌های IP در تصویربرداری باکیفیت بالا نسبت به دوربین‌های آنالوگ برتری دارند. برای تصاویر مگا پیکسلی در حال حاضر هیچ جایگزین آنالوگی وجود ندارد (البته اگر دوربین‌های آنالوگ HD را به دلیل تازه‌وارد بودن و قیمت بالا نادیده بگیریم).

در مقایسه این دو دوربین، تفاوت در تکنولوژی کدگذاری ویدیویی از اصلی‌ترین نکاتی است که به آن توجه می‌شود. در دوربین IP کدگذاری در داخل خود دوربین انجام می‌شود درحالی‌که در دوربین‌های آنالوگ مسئولیت کدگذاری به عهده دستگاه DVR می‌باشد. مشکل کدگذاری در خود دوربین محدودیت در قدرت پردازش و کیفیت هنوز هم از نقاط ضعف سیستم بشمار می‌آید. اگر شما نیاز به ویدئو باکیفیت بالا داشته باشید، بسیاری از کد کننده‌ها موجب حذف فریم، تأخیر در بازسازی و سایر مشکلات می‌شوند. در این صورت معمولاً انتخاب شما یا باید نرخ فریم بالا باکیفیت پایین‌تر و یا نرخ فریم پایین‌تر باکیفیت بالاتر باشد. دوربین‌های آنالوگ تصاویر ویدیویی غیر فشرده را به DVR منتقل می‌کنند و شما منابع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری بیشتری برای رمزگذاری و ذخیره ویدیو در دسترس خواهید داشت .

نگرانی بعدی که در دوربین‌های IP وجود دارد فاصله زمانی فشرده‌سازی ویدیو ارسالی و محدودیت‌های شبکه می‌باشد که یک تأخیر زمانی در مانیتورینگ مستقیم تصاویر به وجود خواهد آمد. درصورتی‌که در سیستم آنالوگ شما قادر خواهید بود قبل از عملیات کدگذاری و فشرده‌سازی تصاویر، ابتدا آنرا برای مانیتورینگ فرستاده و سپس اقدام به ذخیره‌سازی کنید .

میزان خطا و قابلیت اطمینان

درحالی‌که برخی از دوربین‌های IP می‌توانند مقدار محدودی از ویدئو را در حافظه داخلی خود ذخیره نمایند ، قطعی و مشکلات شبکه می‌تواند منجر به از دست رفتن تمامی تصاویر زنده در حال مشاهده و ضبط شود. تلاش برای محدود کردن نقایص احتمالی شبکه، ازجمله سوئیچ‌های لایه ۳، شبکه‌های IP از رده خارج‌شده و غیره، بار هزینه‌های سرویس و مدیریت آن‌ها به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. شبکه‌ها می‌توانند توسط ویروس‌ها آلوده‌شده و نتایج فاجعه باری حاصل شود. دستگاه‌های آنالوگ با مشکلات بالقوه کمتری مواجه هستند و هزینه‌های کمتری برای نگهداری آن متحمل خواهید بود .

امنیت

داده‌های ویدیو IP رمزنگاری‌شده‌اند و ره‌گیری آن دشوار خواهد بود. سیگنال‌های آنالوگ کمتر امن می‌باشند و می‌توانند توسط هرکسی ره‌گیری و مشاهده شوند .

تعمیر و نگهداری

دوربین IP یک دستگاه شبکه است و نیاز به مدیریت و سرویس مستمر دارد. هزینه‌های نگهداری تجهیزات شبکه یک سازمان کوچک می‌تواند از ۱تا ۱۰میلیون تومان در سال باشد .

دوربین‌های آنالوگ، دستگاه‌های پسیو می‌باشند. کافی است یک‌بار نصب و تنظیم و رها شوند، هیچ آدرس IP برای مدیریت و بررسی وجود ندارد، هیچ نگرانی در مورد برنامه‌دهی به آن‌ها نیست، آن‌ها یا کار می‌کنند یا نمی‌کنند .

فناوری بی‌سیم

یکی از مزیت‌های دوربین‌های IP ، توانایی برای یکپارچه‌سازی بی‌سیم است. متأسفانه، دوربین‌های آنالوگ از فرکانس‌های رادیویی برای انتقال ویدئو به‌صورت بی‌سیم استفاده می‌کنند که طیف وسیعی از پهنای باند آن بدون مجوز است و این تعداد کانال‌های بیسیم قابل‌استفاده در سیستم آنالوگ را محدود می‌کند. استفاده از سایر کانال‌های مجاز هم دارای قوانین و ضوابط خاصی می‌باشد. سیستم IP “عملاً” نامحدود ازنظر توسعه پهنای باند می‌باشد. تنها موردی که باید در مورد آن بسیار احتیاط کرد در نظر گرفتن میزان پهنای باند برای انتقال بیسیم یک دوربین IP است . یک دوربین مگا پیکسل بالا تقریباً نیاز به 15GB فضا در هر ساعت برای ذخیره‌سازی دارد درحالی‌که ظرفیت عملیاتی یک شبکه بیسیم معمولی 54Mbpsاست .

نصب و راه‌اندازی

دوربین‌های آنالوگ نیاز به تخصص اندکی برای نصب و پیکربندی سیستم دارند. دوربین‌های IP، نیاز به برخی مهارت‌های پایه‌ای شبکه برای نصب‌های کوچک و نیاز به میزان قابل‌توجهی از مجموعه مهارت‌های فنی و علمی برای اجرای پروژه‌های بزرگ خواهند داشت .

سازگاری

یکی از معایب دوربین‌های IP این است که شما نیاز به NVR خواهید داشت که با آن مدل خاص دوربین مطابقت داشته باشد، چراکه NVR به‌صورت اختصاصی و منحصربه‌فرد برای یک مجموعه خاص از دوربین تولید می‌شوند. هر بار که قصد اضافه کردن یک دوربین IP به سیستم رادارید باید مطمئن شوید که NVR نصب‌شده قادر به پشتیبانی از آن مدل خاص می‌باشد یا نه. شما می‌توانید دوربین‌های آنالوگ را به هر DVR وصل کنید و اگر قصد تغییر مدل و ارتقا دستگاه DVR یا دوربین به یک سیستم جدیدتر را داشته باشید با مشکلات عدم سازگاری مواجه نخواهید بود .

هزینه

دوربین‌های IP به‌وضوح گران‌تر هستند. قیمت بالای خود دوربین و سپس خرید مجوز استفاده از NVR برای تعداد مشخصی دوربین ورودی (معمولاً به ازای اضافه نمودن هر دوربین باید مبلغی برای خرید مجوز آن پرداخت شود). البته این پارامتر در مورد سیستم آنالوگ هم صدق می‌کند چراکه قیمت هر دستگاه DVR به میزان تعداد دوربین‌های قابل اتصال به آن خواهد بود پس برای دوربین‌های بیشتر هزینه بیشتر باید بپردازیم .

مقایسه تفاوت‌ها

فروش دوربین‌ها در بازار تجهیزات امنیتی کشورهای پیشرفته به ازای هر ۸یا ۹دستگاه دوربین آنالوگ ۱عدد دوربین IP خریداری می‌شود و از آن تعداد دوربین IP نیز کمتر از ۱۰درصد از انواع مگا پیکسلی و باکیفیت بالا هستند. واقعیت این است که سیستم‌های آنالوگ به این زودی از بازار محو نخواهند شد و هنوز همه می‌توان به جرأت ادعا کرد که اکثر مراکز حساس امنیتی از زیرساخت‌های آنالوگ بهره می‌برند .

تهیه‌کننده: واحد فروش شرکت سپیتام