حذف متاسفانه نتوانستیم کالای مرتبطی را برای شما پیدا کنیم!
- abcd efgh ijkl mnop qrst uvwx yz
شبکه‌های FTTH بخش مهمی از مخابرات مدرن در منازل و آپارتمان‌ها را تشکیل می‌دهند.
بنابراین امروزه طراحی روش‌های توزیع FTTH در ساختمان و منازل مبحث مهم و ضروری بشمار می‌رود. محبوبیت رو به رشد سیستم‌های فیبر نوری در آخرین بخش دسترسی (last mile)، به علت وضع قوانین در برخی کشورهاست. امروزه یک دسترسی سریع و قابل‌اتکا به اینترنت و سرویس‌های چندرسانه‌ای به یک اولویت تبدیل‌شده است. همچنین محبوبیت فیبر نوری به علت ارائه‌ی راهکارهای مقرون‌به‌صرفه و هم نتیجه‌ی آگاهی بخشی سرمایه‌گذاران می‌باشد. ارائه‌دهندگان خدمات اینترنت (ISP) ها نیز متوجه مزایای شبکه‌های نوری پسیو (PON) شده‌اند.
طراحی سیستم فیبر نوری برای یک ساختمان مشخص، بایستی عوامل مختلفی که بر انتخاب کابل‌ها و تکنیک‌های کابل‌کشی اثرگذارند را مدنظر قرار دهد.
برخی از این عوامل به شرح زیر می‌باشد:
با در نظر گرفتن این عوامل انتخاب تکنیک مناسب برای کابل‌کشی ممکن می‌شود، 4 روش مطرح برای این کار وجود دارد:
روش مبتنی بر کابل‌های breakout همانند سیستم توزیع کابل‌های تلویزیونی می‌باشد.
کابل‌ها از یک چارچوب توزیع نوری در پایین ساختمان به همه یا بعضی از طبقات کشیده و در آنجا به‌وسیله پریز به کابل مشترک متصل می‌شوند. تعداد فیبرهای درون هر کابل با تعداد پریزهای موجود در هر طبقه برابری می‌کند. کابل‌های هر مشترک در یک طبقه مشخص، باید به‌وسیله یک شعاع خمش مشخص شوند. این شیوه کابل‌کشی در سطح جهان بیشتر مورداستفاده قرار می‌گیرد.
و فارغ از نوع یا توپولوژی، تقریباً در هر ساختمانی قابل‌اجرا می‌باشد.
این تکنیک در حالتی میتواند مؤثر واقع شود که قبل از اجرای پروژه، اطلاعی از تعداد مشترکین/پریزها در دسترس نباشد.
سیستم کابل‌کشی مبتنی بر میکروتیوب‌ها شامل پکیج‌هایی از تیوب‌های کوچک و انعطاف‌پذیری است که، به‌صورت اختصاصی طراحی‌شده‌اند. هر تیوب مستقل به یک مشترک بالقوه اختصاص می‌یابد. همچنین می‌توان تیوب‌های افقی را از طریق کانکتورهای خاصی به یکدیگر متصل نمود.
این تکنولوژی به‌نوعی ترکیبی از دو فناوری قبلی می‌باشد، عبارت است از پیاده‌سازی سیم‌کشی مبتنی بر کابل‌های در دسترس.
به نظر می‌رسد که این شیوه تطبیق‌پذیرترین و انعطاف‌پذیرترین روش جهت ارائه فیبر نوری در ساختمان‌های آپارتمانی باشد. کابل با دسترسی آسان یک کابل فیبر نوری است که چندین فیبر را در خود جای‌داده است. فیبر‌ها می‌توانند به مشترکان انفرادی تقسیم‌شده و اختصاص داده شوند.
در این روش یک کابل توزیع داخلی مجزا، از اتاق فنی به هر آپارتمان کشیده می‌شود.
این روش به دلیل هزینه‌های پایین کابل‌های توزیع، و هزینه‌های حداقلی سایر تجهیزات موردنیاز، محبوب و پرطرفدار می‌باشد.در حالتی که تعداد پریزهای نهایی زیاد باشد. نصب کننده ممکن است به لحاظ سازمان‌دهی مناسب کابل‌های متعدد در یک چارچوب تقسیم، با مشکلاتی مواجه شود. این مشکل به جهت حفظ حداقل شعاع خمش برای هر کابل/فیبر بروز خواهد کرد.
