منبع تغذیه یا همان Power دستگاهی است که قادر است از یک ورودی با ولتاژ و آمپراژ ثابت، ولتاژ و آمپراژ مختلفی را تولید نماید. همچنین منبع تغذیه مسئول تأمین و تنظیم جریانهای الکتریکی در یک سیستم الکتریکی یا الکترونیکی میباشد و بیشترین عامل خرابی در تجهیزات ناشی از منبع تغذیه میباشد. در مورد سیستمهای حفاظتی منبع تغذیه در اتاق رک قرار میگیرد. منبع تغذیه را Switching Power Supplies نیز میگویند. با استفاده از تکنولوژی سوئیچینگ میتوان ورودی AC را به ولتاژهای پایینتر DC تبدیل کرد. ولتاژهای 3.3 و 5 و 12 ولتاژهای رایج میباشند. ولتاژهای 3.3 و 5 ولت عمدتاً توسط مدارات دیجیتال استفادهشده و ولتاژ 12 ولت برای حرکت موتورهایی نظیر درایو دیسکها و یا خنککنندهها یا دوربینها و کنترل پنل ها استفاده میگردد. شاخص اصلی یک منبع تغذیه (وات) است. وات معادل حاصلضرب ولتاژ (برحسب ولت) در جریان (برحسب آمپر) است.
منبع تغذیه دارای خروجیهایی با ولتاژهای گوناگون میباشد مانند:
مبدل: که ولتاژ را تغییر میدهد.
یکسو کننده: جریان متناوب را به جریان مستقیم تبدیل میکند.
صافی یا پالایشگر: امواج را میگیرد.
لطفاً مقاله "مقایسه UPS های مبتنی بر ترانسفورماتور و UPS های بدون ترانسفورماتور" را مطالعه بفرمایید.
منبع تغذیه قبل از روشن شدن یک سیستم الکترونیکی چند آزمایش انجام میدهد، سپس در صورت صحیح بودن سیستم جریان را به سیستم میرساند. این حالت حفظ میشود و درصورتیکه به هر علتی از بین برود دستگاه ریست میشود.
عموماً این سوال برای ما پیشآمده که سیستم انتخابی ما چقدر مصرف میکند. قبل از پاسخ به این سوال، یک اصل را همیشه در نظر داشته باشید و آن این است که پاور بهعنوان قلب سیستم شما، باید آخرین انتخاب شما در تجهیزاتتان باشد. چراکه نوع تجهیزات انتخابی شما، مؤید میزان مصرفشان از پاور خواهد بود. عموم سیستمهای امروزی، به پاورهایی با جریان خروجی حداقل 2 آمپر نیاز دارند و در تجهیزات حرفهای این رقم بهصورت تصاعدی افزایش مییابد.
برخی شرکتها پاورهای 150 تا 120 وات حقیقی خود را با درج اعداد و ارقام غیرحقیقی بر روی لبیل (500 تا 10000 وات) به بازار عرضه مینمایند. Peak صرفاً یک کلمه بازاری میباشد که البته توجیه فنی نیز دارد. مثلاً عموم پاورها تا لحظهای که Over Power Protection (اگر پروتکشن داشته باشند) آنها فعال شود قادرند حدود 30 تا 70 درصد بالاتر از توان واقعی خود را تحمل کنند (ولتاژهای خروجی پاور در این شرایط، بهصورت نامتعارفی نوسان پیدا میکند). آنهم در مدتزمانی کمتر از یک دقیقه! این موضوع (Peak ) اصلاً و ابداً نباید برای مصرفکننده ملاک انتخاب باشد.
تفاوت بین توان اوج (Peak ) و توان واقعی (Real ) در چیست؟
توان واقعی (Real ) به حداکثر توانی گفته میشود که یک منبع تغذیه بهصورت مداوم قادر به تأمین میباشد، در مقابل توان اوج (Peak ) حداکثر توانی است که منبع تغذیه به مدت یک دقیقه در خروجی خود ارائه میدهد. معمولاً توان Peak در حدود 50 درصد تا 70 درصد از توان Real بیشتر میباشد.
همانطور که میدانید، برای هر وسیله الکترونیکی، میانگین ساعت کارکرد در شرایط استاندارد در نظر گرفته میشود. در مورد پاور، نیز این قضیه بنابر طراحی و کیفیت قطعات داخلی آنها، بین 20000 تا 150000 ساعت تخمین زده میشود. این مورد باقیمت پرداختی شما در هنگام خرید، رابطهای مستقیم پیدا خواهد نمود. یعنی اگر شما یک پاور 580 وات با MTBF: 100000 Hrs خریداری نمایید، ممکن است بابت آن مبلغی بالاتر نسبت به هزینه خرید یک پاور 580 وات با MTBF:50000Hrs پرداخت نمایید. بدیهی است که به نفع ما میباشد که یک پاور با MTBF بالاتر را خریداری نماییم، چراکه به ازای مبلغ محدود مابهالتفاوت ریالی، آن پاور دو برابر عمر خواهد نمود. (البته در شرایط کاری استاندارد و برابر(
یکی از خروجیهای اصلی پاور شما 5 ولت میباشد که بهمحض اتصال پاور به برق شهر این خروجی فعال خواهد شد. بنابراین در حالتی که تمامی شاخههای خروجی ولتاژ پاور، غیرفعال میباشند این شاخه فعال میباشد و بهصورت یک منبع انرژی برای شروع به کار سیستم عمل میکند.
استفاده از منبع تغذیه غیراستاندارد چه مشکلاتی را برای سیستم ایجاد میکند؟