شبکه‌های فیبر تا منزل در مناطق مختلفی نصب می‌شود. فضای داخلی –فضای بیرونی و مناطقی مابین این دو. برای انجام الزامات کابل‌کشی در مناطق مختلف، انواع مختلف فیبر نوری توسعه‌یافته و تولیدشده‌اند. دراپ کابل از مهم‌ترین بخش‌های شبکه FTTH است که اتصال نهایی بین مشترکین و کابل فیدر را تشکیل می‌دهد.

دراپ کابل پایه اصلی FTTH

کابل دراپ همان‌طور که قبلاً گفته شد، به‌عنوان بخش مهمی از شبکه FTTH ارتباط بین آخرین نقطه توزیع تا داخل منزل مشترک می‌باشد. این کابل‌ها عموماً قطر کمتری دارند که بدون محدودیت در طول می‌توانند به‌صورت انفرادی در زیرزمین دفن نمود. وقتی‌که به‌عنوان کابل بیرونی استفاده می‌شود، این نوع کابل دراپ باید مقاومت کششی حداقل ۱۳۳۵نیوتن را بر اساس استاندارد تحمل نماید.

اگر روکش کابل دراپ LSZH یا LSOHباشد، توانایی مقابله با اشعه فرابنفش را خواهد داشت و همچنین در اثر سوختن دود و هالوژن تولید نمی‌کند.

قطر کابل فیبر نوری دراپ می‌تواند 2 یا 3 میلی‌متر باشد. همچنین کابل دراپ می‌تواند جهت جلوگیری از جوندگی یا کشیدگی آرمورد Armored باشد. ولی مسلماً قیمت کابل Drop FTTH آرمورد ارزان نخواهد بود.

کابل دراپ به‌راحتی peel شده و تارهای آن جهت فیوژن و OCDF بندی در کاست باکس FAT آماده خواهد شد.

کابل دراپ در مدل‌های زیادی موجود می‌باشد. در زیر سه نوع از متداول‌ترین کابل‌های دراپ در دسته‌بندی بر اساس ساختار کابل آورده شده است:

کابل دراپ نوع مسطح: (Flat Drop cable)

این نوع کابل به Flat drop cable نیز معروف است که ظاهری فلت و تخت نیز دارد. معمولاً جکت آن از پلی اتیلن تشکیل‌شده، حاوی چند تار نوری است و دو عنصر مقاوم نیز برای افزایش مقاومت کششی آن به این کابل اضافه‌شده است. کابل دراپ معمولاً شامل یک یا دوتار فیبر نوری است اما نوع ۱۲کر آن نیز موجود می‌باشد. عکس زیر سطح مقطعی از یک دراپ کابل مسطح را نشان می‌دهد که دارای ۲تار می‌باشد.

کابل دراپ هشتی شکل هوایی( Figure-8 Aerial Drop Cable)

دراپ کابل هوایی یک کابل خود پشتیبان است که کابل داخل یک سیم فولادی محکم شده است و نسبت به کابل‌های فلت انعطاف‌پذیری کمتری دارد و برای نصب هوایی آسان و اقتصادی و برای فضاهای بیرونی استفاده می‌شود. به دلیل شکل ظاهری آن‌ها ب کابل دراپ هشتی شکل معروف شده‌اند.

این نوع کابل به همراه یک سیم فولادی یا استیل که در شکل زیر نشان داده‌شده است محکم شده است. این نوع فیبرها از ۲کر تا ۴۸کر می‌باشند. نیروی کششی آن ۶۰۰۰نیوتن می‌باشد.

دارپ کابل گرد (Round Drop Cables) :

این کابل معمولاً حاوی یک فیبر Bend Intensive (غیر حساس به خمش) است که توسط یک عنصر مقاوم دی‌الکتریک و یک جکت بیرونی پوشانده شده است. که می‌تواند دوام و قابلیت اطمینان را برای این نوع کابل دراپ فراهم نماید. در شکل زیر سطح مقطع یک کابل دراپ گرد با یک تار فیبر نوری نشان می‌دهد.

کابل‌های دراپ ایندور (Indoor Drop Cables) :

کابل‌های دراپ ایندور جهت برقراری ارتباط بین نقطه ورودی ساختمان و داخل واحدهای ساختمان استفاده می‌شوند. این کابل‌ها را کابل‌های دراپ ساختمانی (Building Drop Cables) نیز می‌نامند. این کابل‌ها به دلیل اینکه در معرض شرایط سختی همچون رطوبت، نور آفتاب، گرما و سرما قرار ندارند از استحکام کمتری نسبت به کابل‌های آتدور برخوردارند و دارای سهولت نصب و راه‌اندازی بیشتری هستند. کابل‌های دراپ ایندور به دسته‌های مختلف ازجمله کابل‌های رایزری، میکروداکت و کانکتوردار (Connectorized) تقسیم می‌شوند.

کابل دراپ رایزری (Riser Drop Cables):

کابل دراپ رایزری امکان توزیع کابل در کل ساختمان را فراهم می‌کنند. این کابل‌ها جهت اتصال نقطه ورودی فیبر اصلی در طبقه همکف به طبقات فوقانی استفاده می‌شوند. ساختار دسته‌بندی فیبر نوری در این کابل‌ها باعث می‌شود خارج کردن یک‌رشته فیبر از درون آن با سهولت بیشتری انجام شود. تعداد کُر فیبر موجود در این کابل‌ها از ۸تا ۱۴۴متغیر می‌باشد و معمولاً در دسته‌های ۴، ۶و یا ۱۲تایی با استاندارد G657A2 درون یک پوشش بیرونی قرار می‌گیرند.

متدهای اتصال کابل‌های دراپ: اسپلایس کردن یا کانکتور؟

لازم است که معماری درستی را برای شبکه FTTH انتخاب کنید. کابل دراپ به‌عنوان اتصال نهایی از شبکه فیبر نوری به محل مشتری نقش مهمی را ایفا می‌کند. بنابراین پیدا کردن روش اتصال انعطاف‌پذیر، کارآمد و اقتصادی، بخش مهمی از خدمات فیبر پهن باند می‌باشد. آیا استفاده از کانکتور فیبر نوری که به‌آسانی با دست‌باز و بسته می‌شود و یا اسپلایس کدام‌یک یک اتصال پایدار است؟ در ادامه پاسخ داده خواهد شد و راه‌حلی برای کاربردهای شما ارائه می‌گردد.

این‌گونه جاافتاده که اسپلایس یا همون فیوژن کاری امکان خراب شدن و آسیب‌دیدگی و کثیف شدن نقطه اتصال فیبر را از بین می‌برد و عملکرد بهتری نسبت به اتصال کانکتوری دارد. اگرچه اسپلایس در مقایسه با کانکتورها انعطاف‌پذیری لازم را ندارد. کانکتورهای فیبر نوری امکان دسترسی به نقطه اتصال برای تست شبکه را به‌راحتی فراهم می‌کند که این امر با اسپلایس به‌راحتی فراهم نمی‌شود. هر دو متد دارای ویژگی‌های مثبت و منفی است.

عموماً، اسپلایس برای دارپ کابل‌ها در مکان‌هایی که در آینده نیازی به تنظیم مجدد ندارد توصیه می‌شود. مانند ساختمان‌هایی تازه‌ساز که شرکت ارائه‌دهنده خدمات می‌تواند به‌راحتی کابل‌های دراپ را نصب نماید. کانکتورهای فیبر نوری برای کاربردهایی که نیاز به انعطاف‌پذیری بیشتر دارد مانند ONT که نیاز به یک رابط کانکتوری دارد مناسب می‌باشد.

انتخاب یک متد اسپلایس صحیح

برای اسپلایس کردن دو متد وجود دارد. یکی اسپلایس فیوژنی و دومی اسپلایس مکانیکال. اسپلایس فیوژنی کیفیت بهتر و تلفات کمتر و مقاومت بهتری دارد. اگرچه هزینه‌های اولیه سرمایه (جهت خرید دستگاه فیوژن و متعلقات آن)، هزینه‌های نگهداری و تعمیرات و سرعت فیوژن کاری پایین باعث می‌شود به‌عنوان یک‌راه حل مطلوب به‌حساب نیاید.

اسپلایس مکانیکال به‌طور گسترده در نصب کابل‌های دراپ در پروژه‌های FTTH در کشورهای مختلف مورداستفاده قرار می‌گیرد. برای اینکه اسپلایس مکانیکال می‌تواند به‌وسیله دست و با ابزار ساده و ارزان‌قیمت و (همان‌طور که در شکل زیر می‌بینید ) در عرض دو دقیقه تمام شود. این روش در بسیاری از کشورها مانند چین و ژاپن و کره مورداستفاده قرار می‌گیرد. اما در آمریکا این روش خیلی مرسوم نیست.

انتخاب کانکتور صحیح

برای کانکتور فیبر نوری دو نوع کانکتور مخصوص اتصالات کابل دراپ وجود دارد. کانکتورهای Field terminated که شامل fuse-on connector و mechanical connector می‌شوند و همچنین pre-terminated کابل دراپ که در این مدل، عملیات نصب کانکتور کابل دراپ در کارخانه انجام می‌شود.

کانکتورهای Fuse-on از همان تکنولوژی که اسپلایس فیوژنی برای یک اتصال محکم دارد، استفاده می‌کند. اگرچه برای این نوع کانکتور به تجهیزات گران‌قیمت و تکنسین ماهر و زمان بیشتر مثل اسپلایس فیوژنی نیاز دارد. کانکتورهای mechanical می‌تواند جایگزین کانکتورهای Fuse-on (همان‌طور که در عکس می‌بینید) گردد البته در شرایطی که در پروژه نوع کانکتور ذکر نشده باشد.

این روش می‌تواند باعث ذخیره زمان و هزینه برای ترمینال‌های دراپ کابل شود.

اگر محدودیتی برای هزینه وجود نداشته باشد و عملکرد بالا موردنیاز باشد، برای ذخیره زمان استفاده از همان کابل‌های pre-terminated می‌تواند انتخاب خوبی باشد. بسیاری از فاکتورها در انتخاب نوع کابل دراپ، طول کابل و نوع کانکتور دخیل هستند تا شما انتخاب مناسب خود را انجام دهید.

نتیجه

درخواست مشتری برای پهنای باند بالاتر باعث شده FTTH پیشرفت کرده و المان‌های کلیدی آن مانند همین دراپ کابل نیز توسعه پیدا کند. انتخاب صحیح دراپ کابل و متد ترمینالکابل دراپ ازجمله موارد مهم در معماری شبکه FTTH می‌باشد که نباید به سهولت از آن گذشت.

ترجمه: گروه مهندسی سپیتام