اولین گام این است که نوع سیستم موردنیاز خود را انتخاب کنید. محصولات ارتباطات فیبر نوری تقریباً برای هر نوعی از سیستمهای ارتباطی وجود دارد، از تلفن با سرعتبالا و سیستمهای CATV گرفته تا سیستمهای با سرعت کمتر RS-232 یا لینکهای مربوط به سیستمهای رلهای ، و یا بسیاری مدیا کانورترها با نرخ داده متفاوت جهت انتقال استاندارد اترنت. همچنین بعضی از لینکهای اختصاصی برای تجهیزات تخصصی مورداستفاده برای نظارت بر ابزار، کنترل صنعتی، نظارت تصویری، و غیره طراحیشده و در دسترس میباشند.
الف: برد فاصله لینک خود را که بر روی انتخاب مبدل و نوع کابل شما تأثیر میگذارد، را در نظر بگیرید.
ب. در لینکهای کوتاه از فیبر Multi-mode و ارسالکنندههای LED استفاده میشود درحالیکه در لینکهای طولانیتر از لیزر و فیبر Single- mode استفاده میشود.
ج. محصولات ارتباطی فیبر نوری دارای انواع متنوعی است که میتواند فواصل مختلفی را تحت پوشش قرار دهد.
د. همچنین، اگر کابلکشی فیبر نوری انجامشده باشد، باید محصولی را انتخاب کنید که متناسب با بستر فیبر نوری شما باشد. نوع کابل و فاصله باید در نظر گرفته شود.
لطفاً مقاله "تجهیزات مورد نیاز برای راه اندازی شبکه فیبر نوری به زبان ساده" را مطالعه بفرمایید.
الف: محیط کاری که فیبر نوری در آنجا کشیده میشود را موردبررسی قرار دهی. برخی از اجراها در محیطهای اداری، برخی در کف کارخانه، بالاتر از سقفها و بهصورت Outdoor هستند.
ب. در حالت Outdoor ، برخی بهصورت کابلهای هوایی نصب میشود . و در برخی از آنها بهطور مستقیم در زیرخاک قرار داده میشود و برخی نیز در زیرآب اجرا میشود.
ج: همه کابلهایی که در فضای باز نصب میشوند، نیاز به حفاظت از ورود آب و هرگونه عوامل محیطی خارجی دیگر دارند.
د. در هر پروژه اجرایی، پارامترهای متعددی در انتخاب کابل دخیل هستند که باید با تولیدکنندگان کابل موردبحث قرار گیرد تا منجر به انتخاب کابل مناسب برای آن پروژه گردد.
و. در نظر داشته باشید تولیدکنندگان کابل فیبر نوری همه نوع کابلی را تولید نمیکنند، پس با چند فروشنده در مورد کابل انتخابی خود صحبت کنید تا مناسبترین کابل ازنظر قیمت و عملکرد را پیدا کنید.
ه. نصب چندین فیبر اضافی را در نظر داشته باشید تا در صورت هرگونه آسیبدیدگی و یا گسترش شبکه در آینده به مشکل برنخورید. حتی در بعضی کاربردهای حساس مثل مکانهای نظامی و دولتی توصیه میشود که یک لینک پشتیبان در یک مسیر متفاوت نصب شود، تا احتمال قطعی سیستم به حداقل برسد.
ی: در اغلب مواردی که نیاز به افزایش پهنای باند وجود دارد، کابل Single-mode به کابل Multi- mode اضافه میشود. به این نوع طراحی هیبریدی گفته میشود.
ک: در این قسمت درمورد سختافزارهای موردنیاز نیز تصمیمگیری میشود مثل کانالها و داکت های داخلی برای نصب کابلها.
الف: مسیرهای طولانی کابلکشی عموماً نیاز به اسپلایسینگ (اتصال کابلها به یکدیگر) دارد.بنابراین به هنگام اتصال کابلها به یکدیگر در فواصل بیش از چند کیلومتر ملاحظات وزن و اصطکاک را در نظر داشته باشید..
ب. اگر فیبر نیاز به اسپلایسینگ داشته باشد، تعیین چگونگی پیوند فیبر (فیوژن کردن و یا اتصال مکانیکی) و انتخاب نوع سختافزار و سازههای مناسب برای این عملکرد باید بهدرستی انجام شود.
الف: کابلهای فیبر نوری نیاز به ترمینال جهت ارتباط با تجهیزات و مبدلهای فیبر نوری دارند.
ب: کانکتورها و پچکوردها باید سازگار با تجهیزات ارتباطی فیبر نوری که قرار است به آنها متصل شوند، انتخاب گردند.
ج: اتصالهای فیبر نوری دارای چندین نوع هستند، بعضی با چسب، بعضی با فیوژن و..... که هرکدام مزایا و معایبی در مقایسه باهم دارند.
د: قبل از انتخاب کانکتورها حتماً با تولیدکنندگان و نصابها بحث و بررسی انجام دهید.
الف: مقدار حجم لینک پرتی را محاسبه نمایید.
ب: مشخصات خاص عملیات را در نظر بگیرید و بستر کابل را طراحی کنید. نوع کابل، طول آن، طولموج انتقالی، تعداد کانکتورها و اسپلاسینگ ها. شما میتوانید بهصورت حدودی، مقدار لینک پرتی را محاسبه نمایید.
ج: حاشیه لینک موردنیاز برای اتصال به مبدلهای فیبر نوری که انتخاب کردهاید را در نظر بگیرید و با مقدار پرتی لینک مقایسه کنید.
د. با فروشندگان تجهیزات ارتباطی فیبر نوری در مورد مسائل مربوط به حد ارسال سیگنال بحث کنید.
الف:طراحی بهبودیافته را در این فرایند به کار بگیرید و بستر فیبر نوری را مهیا نمایید.
ب. بعضی از کاربران خودشان نصب و نگهداری را یاد میگیرند و انجام میدهند و بعضی دیگر آن را به پیمانکاران محول مینمایند.
ج. نصابان و پیمانکاران باید آموزشدیده باشند و تجربه نصب را داشته باشند و گواهینامه از مؤسسات معتبر داشته باشند.
د. در هر نصب و راهاندازی از استانداردهای ارائهشده تولیدکننده جهت راهنمایی استفاده نمایید.
ه. کابلهای اضافی را دور نریزید و آن را برای مصارف آینده در صورت خرابیهای محتمل نگهداری نمایید.
الف. بستر کابل را از جهت از دست دادن نور با توجه به استانداردهای صنعت مورد تست قرار دهید. اکثراً این تستها بر اساس استانداردهای TIA/EIA-526-14 فیبر multi-mode و TIA/EIA-526-7 برای single-mode انجام میشود. مقدار تقریبی تلفات را قبل از تست محاسبه نمایید.
کابلهای بلند اسپلایس شده نیز باید با یک OTDR جهت اطمینان از کیفیت اسپلایس تست شود.
ج. کابلهای هوایی یا کابلهایی که در مکانهایی نصب میشوند که احتمال لرزش وجود دارد نیز باید با OTDR مورد تست قرار بگیرند.
د. هر کابلی که تلفات نوری بالایی دارد باید تعمیر شده و مشکلش برطرفش گردد.
الف. بعد ازآنکه بستر فیبر نوری تست گردید و همه چی درست تشخیص داده شد، محصولات ارتباطی فیبر نوری( مبدلهای فیبر نوری) نصبشده و عملکرد آنها تست میگردد.
ب.با استفاده از گزینههای تست ، عملکرد هریک از محصولات را چک کنید. از BERT برای تشخیص خطاهای پهنای باند سیستم استفاده نمایید.
ج. زمانی که یک شبکه بهخوبی عملکرد دارد، نیازی به تعمیرات و نگهداری ندارد. درواقع افراد غیرحرفهای به بهانه نگهداری و تعمیرات ممکن است منجر به خرابی سیستم بشوند. پس بهتر است تجهیزات فیبر نوری قفلشده و خارج از دسترس همگان باشد.
د.فضاهای خارجی بستر فیبر نوری بهصورت متناوب نیاز به بازرسی داشته تا خرابیهای بالقوه کشف و برطرف گردد.
الف. شاید مهمترین قسمت هر نصب و راهاندازی، مدارک و مستندات آن میباشد.
ب. مدارک و مستندات جهت ارتقا و توسعه سیستم، عیبیابی و تعمیرات سیستم، بسیار حیاتی میباشد.
مدارک شامل شناسنامه قطعات، مسیر هریک از کابلها، نوع کابلهای مصرفی، مکانهایی که کابل اضافی جهت توسعه سیستم ذخیرهسازی شده است، طول کابلها، محل اسپلایس ها یا ترمینالها و همچنین مقدار تلفات نوری اندازهگیری شده در هر مکان در زمان راهاندازی میباشد.
ج. اگر نتایج OTDR تهیهشده باشد، بهتر است آنها نیز با مستندات نگهداری گردد.
د. کپی همه مدارک باید در پایان هر لینک نگهداری شود و بک آپ آن نیز در جای امنی ذخیرهسازی شود.