در دنیای پویای شبکه های کامپیوتری، تقاضا برای پهنای باند به طور مداوم در حال افزایش است. پروتکلهای لینک اگریگیشن (Link Aggregation) با ترکیب چندین لینک فیزیکی به یک لینک منطقی، راهکاری موثر برای افزایش پهنای باند و بهبود قابلیت اطمینان شبکهه ا ارائه میدهند. از جمله مهمترین پروتکلهای تجمیع لینک، میتوان به LACP (Link Aggregation Control Protocol) اشاره کرد. LACP با استفاده از الگوریتم های پیچیده، به طور خودکار چندین لینک را ترکیب کرده و یک لینک منطقی با پهنای باند بالا ایجاد میکند. در این مقاله، به بررسی جامع پروتکل LACP پرداخته شده و مزایا، چالشها و کاربردهای آن در شبکه های مختلف مورد تحلیل قرار خواهد گرفت. همچنین، یک مطالعه موردی بر روی پیادهسازی LACP در یک شبکه سازمانی ارائه خواهد شد.

مینی پی‌سی‌ها، به عنوان نسل جدید کامپیوترها، توجه زیادی را در دنیای فناوری به خود جلب کرده‌اند. این دستگاه‌ها با اندازه‌ی کوچک و قابلیت‌های متنوع خود، راه‌حل‌های مناسبی برای کاربران خانگی، اداری و حتی صنعتی ارائه می‌دهند. در این مقاله به بررسی ویژگی‌ها، مزایا و کاربردهای مینی پی‌سی‌ها خواهیم پرداخت.

در دنیای پرتلاطم کسب‌وکار و فناوری، تغییر همواره امری اجتناب‌ناپذیر است. این تغییرات نه تنها فرصتی برای رشد و نوآوری هستند، بلکه نشانگر تکامل و پیشرفت برندها نیز می‌باشند. سپیتام با شعار "یک قدم هوشمندتر"، خود را متعهد به این اصل می‌داند که برای پیشرو بودن، بهبود مستمر و تحول ضروری است. هویت بصری جدید سپیتام، نمایانگر مسیری است که این شرکت با پشتکار، قدم به قدم و با ثبات، طی کرده تا به جایگاه امروزی خود در عرصه فناوری و تولید محصولات هوشمند برسد.

بهره‌مندی از انواع انتقال تصویر دوربین مداربسته به رزولوشن دوربین (پهنای باند)، مسافت بین اجزا ( نوع بستر ) بستگی دارد. بهترین روش انتقال تصویر دوربین مداربسته، روشی است که متناسب با این دو فاکتور، تصویری بدون تاخیر و قطعی به شما ارائه دهد. در این مقاله تجربه خود را از یک پروژه نظارت تصویری بر بستر فیبر نوری شرح خواهیم داد که دلیل انتخاب این بستر را در آخر مقاله درک خواهید کرد.

کریر اترنت، توسعه اترنت به شبکه های شهری MAN و WAN ها است. این شبکه ها از دل اترنت و به ویژه از مفهوم VLAN تکامل یافته است. هدف، استفاده از لایه فیزیکی اترنت و ساختار فریم به عنوان پایه و استفاده از تگ های VLAN به عنوان برچسب برای عبور از یک شبکه شهری بود و توسط انجمن مترو اترنت ارتقا (MEF) پیدا کرد.

شبکه های MPLS چندین سال است که مورد استفاده طراحان و مهندسان قرار گرفته است. دلیل محبوبیت این تکنولوژی این است که از برچسب ها یا لیبل¬های متصل مختص هر بسته برای ارسال آنها درون شبکه استفاده می کند. در این بخش توضیح داده خواهد شد که چرا MPLS در مدت زمان کوتاهی بسیار محبوب شد. با تعریف MPLS شروع و در ادامه درباره مزایای MPLS صحبت می‏شود.

بعضی از سرویس و ترافیک ها حساسیت بالایی از نقطه نظر قابلیت اطمینان و امنیت دارند. بدین صورت که سعی می شود از تکنولوژی و بسترهایی استفاده شود که احتمال آسیب و خرابی کاهش یابد و در صورت وقوع حداقل زمان بازیابی و بهبود را دارا باشد. یک از راه حل ها به کارگیری مسیرهای پشتیبان در کنار مسیر اصلی برای انتقال دیتا می باشد. بدین صورت که یک مسیر به عنوان مسیر اصلی تعیین شده و یک یا چند مسیر پشتیبان تمهید می شود تا در صورت خرابی ترافیک با کمترین زمان ممکن به مسیرهای پشتیبان سوئیچ شود.

استفاده از تجهیزات و راهکارهای مناسب می تواند جهت دفاع و مراقبت از شبکه کمک¬کننده باشد. در اینجا به بعضی از دستگاه های امنیتی شبکه پرداخته می شود که می توانند شبکه را در برابر حملات خارجی ایمن نگه دارند

در ذهن این افراد این جمله همیشه به اشتباه تداعی می شود که خرج کردن برکت می آورد. اما خرج کردن زیاد و بی محابا و بدون استراتژی شما را روز به روز فقیر تر می کند...

DWDM به یک تکنولوژی مالتی پلکس نوری اشاره دارد که برای افزایش پهنای باند در شبکه های فیبر موجود استفاده می شود. DWDM با ترکیب و ارسال سیگنال های مختلف به طور همزمان در طول موج های مختلف بر روی یک فیبر کار می کند که انتقال اطلاعات در فواصل طولانی را متحول کرده است. به طور کلی، DWDM را می توان به DWDM پسیو و DWDM اکتیو تقسیم کرد. در این مقاله به تفاوت ها و چگونگی انتخاب بین DWDM پسیو در مقابل نظیر اکتیو آن پرداخته می شود.

هنگام برخورد با شبکه انتقال نوری (OTN) دو نوع کلی مالتی پلکس تقسیم طول موج (WDM ) وجود دارد: مالتی پلکس تقسیم طول موج درشت (CWDM ) و مالتی پلکس تقسیم طول موج متراکم (DWDM ) به عنوان دو تکنولوژی مدرن WDM، هر دو برای افزایش پهنای باند فیبر با ترکیب سیگنال¬های نوری با طول موج¬های مختلف بر روی یک رشته فیبر استفاده می شوند. اما تفاوت CWDM و DWDM چیست؟

مدولاسیون موج اجازه می دهد تا سیگنال های آنالوگ یا دیجیتال را تا چند گیگاهرتز (GHZ) یا گیگابیت بر ثانیه (Gbps) بر روی یک حامل با فرکانس بسیار بالا، معمولاً 186 تا 196 تراهرتز، انتقال دهد. در واقع، با استفاده از چندین امواج حامل که بدون برهم­کنش قابل توجهی روی یک فیبر منتشر می­شوند، می­توان نرخ بیت را به مراتب افزایش داد. بدیهی است که هر فرکانس مربوط به طول موج متفاوتی است. مولتی پلکس طول موج متراکم (DWDM) برای فاصله فرکانسی بسیار فشرده و نزدیک رزرو شده است. در اینجا به مقدمه­ای بر تکنولوژی DWDM و اجزای سیستم آن را می­پردازیم.

مراکز داده سازمانی و اداری و ISPها با الزامات و خواسته های فزاینده ای برای تأخیر کم، امنیت داده، سرعت بالاتر و مسافت ارسالی بیشتر در شبکه¬ها رو به رو هستند. هم ترانسپوندرها و هم ماکسپوندرها اجزای کلیدی جهت ارتقاء شبکه¬های خود با برآورده ساختن این خواسته ها می باشند. در شبکه انتقال نوری (OTN)، هر دو به واحد تبدیل نوری (OTU)/ واحد تبدیل طول موج تعلق دارند. در این مقاله به تفاوت این دو مؤلفه شبکه OTN اشاره می کنیم.

اگر هم‌زمانی در شبكه تأمين نشود، كيفيت شبكه افت زيادي خواهد داشـت و حتـي ممكـن اسـت عملكرد شبكه دچار اختلال شود. براي رفع اين نگراني، همه المان‌های شبكه با يك كلاك مركـزي هم‌زمان می‌شوند. برای سنکرون و هم‌زمان‌سازی شبکه، کلاک­ها دارای سلسله‌مراتبی هستند. دسته­ای از کلاک­ها، دقت بالاتری دارند و در موقعیت مهم­تری قرار می­گیرند و دسته­ای دقت کمتر و به‌تبع آن در کاربردهای با اولویت پایین­تر. در ادامه با این منابع کلاک کمی آشنا می­شویم.

مكانيسم حفاظتي در شبك­ه هاي SDH به سوئیچينگ حفاظتي اتوماتيك APS[1] معروف است و در آن در صورت بروز خطا در مسير اصلي به‌صورت اتوماتيك بر روي يك مسير حفاظتي كه قبلاً براي اين منظور در نظر گرفته شده است سوئیچ می‌شود.