آشنایی با انواع کابل ارتباطی

انواع رسانه‌های ارتباطی :

سه نوع متداول رسانه‌های ارتباطی عبارت‌اند از :

1- رسانه‌های انتقال (کابل کواکسیال و کابل زوج به هم تابیده)

2- کابل‌های فیبر نوری

3- بیسبم

کابل‌ها :

کابل کواکسیال: کابل‌های کواکسیال در سه مدل زیر ارائه می‌شود:

کابل کواکسیال نازک : (Thin Net)

این نوع کابل داده‌ها را تا فاصله 185 متر انتقال می‌دهد . بیشترین کاربرد این کابل در شبکه‌های Bus می‌باشد.

کابل کواکسیال ضخیم (Thick Net) :

این نوع کابل داده‌ها را تا فاصله 500 متر انتقال می‌دهد. بیشترین کاربرد این کابل در شبکه‌های Bus می‌باشد.

لطفاً مقاله "نقش فیبر نوری در سیستمهای نظارت تصویری" را مطالعه بفرمایید.

بررسی کابل کواکسیال :

1- هسته مرکزی که معمولاً از یک‌رشته سیم جامد مسی تشکیل می‌گردد

2- عایق که معمولاً از جنس PVC یا تفلن است

3- سیم بافته‌شده که کار آن جمع‌آوری امواج الکترومغناطیسی است

4- لایه پلاستیکی دور سیم جهت نگهداری سیم در برابر خطرات فیزیکی

ساختار کابل‌های زوج مارپیچ :

این کابل‌ها در دو مدل STP و UTP ساخته می‌شود. بیشترین کاربرد این کابل در شبکه‌های Star و Ring می‌باشد.

UTP:

در این روش دو رشته سیم روپوش دار برای کاهش نویز به هم تابیده‌اند. تعداد 8 رشته سیم را در یک غلاف پلاستیکی قرار می‌دهند و یک کابل را تشکیل می‌دهند.

STP:

اگر مجموعه سیم‌های تابیده‌شده را داخل یک غلاف آلومینیومی قرار داده شود کابل حاصل را STP می‌نامند.

انواع کابل‌های زوج مارپیچ توسط موسسه EIA به گروه‌های زیر تقسیم می‌شود:

کابل فیبر نوری:

جنس این نوع کابل معمولاً از شیشه یا پلاستیک شفاف می‌باشد. به دلیل اینکه فیبر نوری داده‌ها را به پالس‌های نوری تبدیل می‌کند امواج الکترومغناطیسی روی این کابل هیچ تأثیری ندارد. این نوع کابل‌ها بسیار شکننده می‌باشند و نمی‌توان بیشتر از حد معمول آن را خم کرد ولی به دلیل اینکه نور می‌تواند مسیر زیادی را در کابل حرکت کند و امواج الکترومغناطیس روی آن تأثیر ندارد می‌توان تا کیلومترها از این کابل استفاده کرد . سرعت انتقال اطلاعات در این کابل می‌تواند ازMbps 100 تا Mbps 200000 باشد.

امروزه با توجه به بالا رفتن اهمیت سرعت و امنیت در انتقال تصویر و داده، استفاده از بستر فیبر نوری گسترش روزافزونی داشته و پیشرفت تجهیزات فیبر نوری رشد رو به بالایی داشته است.

بیسیم: این روش ارتباطی جدیدترین روش می‌باشد که به‌زودی جای شبکه‌های کابلی را می‌گیرد. در این روش به‌جای استفاده از کابل برای ارسال اطلاعات از امواج رادیویی و مادون‌قرمز استفاده می‌شود.

از این شبکه می‌توان درجاهایی که امکان کابل‌کشی وجود ندارد یا کاربران شبکه در حال حرکت و جابه‌جایی هستند از این روش استفاده کنند.

برای راه‌اندازی این شبکه شما نیاز به یک access point دارید.

Access point ها تا یک محدوده‌ای کار می‌کنند. این محدودی می‌تواند در شعاع 360 درجه و تا فاصله 250 متر یا بیشتر باشد. به محدوده‌ای که یک Access point اطلاعات را ارسال می‌کند یک سل گفته می‌شود.

کاربران برای اتصال به Access point باید روی سیستم خود یک کارت شبکه بیسیم نصب کنند و در محدوده سل قرار گیرند.

دستگاهانی که برای استفاده در شبکه‌های بیسیم تولید می‌شوند برای اینکه با امواج دیگر مانند رادیو و تلویزیون و... تداخل نکنند و روی همدیگر ایجاد نویز نکنند موسسه مهندسی IEEE جدول زیر را ارائه کرده است: